Вiншаванне
Шмат чаго напаткала ў сумесным жыцці.
І няхай на двары зараз хмарная восень,
Нам з табою наперад ісці ды ісці.
Пяць дзясяткаў гадоў праляцелі, як пташкі,
Ды на скронях застаўся іх след – сівізна.
Чысціня тваёй белай крухмальнай рубашкі
Нагадала мне радасць спаткання без дна...
Пажадаю ўдачы, здароўя надалей,
Мой паплечнік-саратнік, каханы навек.
Нам з табою адольваць усё новыя далі,
Мой адзіны ў жыцці, дарагі чалавек.
Свидетельство о публикации №224111300513
Замечательные стихи! Спасибо!
Понравилось!
С уважением,
Владимир Войновский 14.11.2024 04:56 Заявить о нарушении
С теплом и поклоном!
Татьяна Цыркунова 14.11.2024 16:01 Заявить о нарушении