Ёхан Леверда
_______________________
Партрэт
Мой сусед. На весцы. Ражалоўскі. Нейкі сваяк. На вёсцы , на Палессі , усе сваякі. Фота німа. І яго, як з паўвеку, німа. Некалі я папрашу майго сябра, пэндзля, каб ён намаляваў, з маіх словаў, Валодзю Ражалоўскага, па мянушцы Бобік. Ваяваў. Мэдаль. Мае. І акардэон. Які прывёз з той вайны.
А хлопцы маладыя дурныя ў 70х цвялілі яго. Цкавалі. За справы ягонага брата. Не ведаючы, што і як. І Бобік , напіўшыся , ганяў гэтых дурняў па-за клубам, з сякерай. Я баяўся і хлопцы. А ён , выпіўшы добра гарэлкі, куплёнай, проста здзекаваўся над намі і над уладай . Сьмяяўся. Хата ягоная стаяла немазаная. На агародзе нічога не расло, толькі сусецкія козы пасьвіліся, трымаючы рагамі палескае неба, шэрае.
І неяк ранкам Валодзя заспяваў. З цяжкога пахмелля.
Салдаты групы Цэнтр. Высоцкага Уладзіміра.
Год быў
1974
Партрэт
© Copyright: Ёхан Леверда, 2024
Свидетельство о публикации №224112501410
Свидетельство о публикации №224112501410
Рецензии