Неяк цяжка дыхаць сённяшнім днём: усё забруджана. Думкі, паветра, глеба стогне ад учынкаў чалавечых. Не прымаю, зразумець не магу: так шмат нам дадзена, а мы не навучыліся гэтым карыстацца. Дурні? Не! Я так не лічу. Колькі навукоўцаў прадстаўляюць нашы краіны, але ўсё зламана тэрмінам "купля-збыт". "Не скалыхнуся на месцы: давай грошы і буду працаваць!"- вось ён дэвіз сённяшней моладзі. А чаму не? Любы ўнікальны выраб мае грашовы ўлік. Я ж працаваў! Даражэнькія, а што ж з ідэалогіяй рабіць, якая крычыць за нас: " На краіну забыліся!"
Паважаныя, кепска, мы ідзем у нагу з навукай, а па тэлебачанні гульня ідзе "Хто жадае стаць міліянерам". І ведаеце мне, чалавеку, які мае дзве радзімы, сумна за краіну. Пытанні лёгкага ўзроўню: на 500 рублёў. Гэтага каштуе краіна? Вось толькі на гэта пытанне наўрад хто дасць адказ...
Горка, толькі цалавацца няма жадання...
Горка
© Copyright: Елена Володько 2, 2025
Свидетельство о публикации №225042300355
Свидетельство о публикации №225042300355
Рецензии