Напевы жніўныя над полем –
Прасторы чуюць птушкі спеў.
Жаўрук спявае не пра долю,
Мяне абудзіць той напеў.
Прыгожы ды сумотны часам,
Нібы цымбалы, трапяткі.
Вітае галасок нязгасны,
Журботны – чуюць каласкі.
Напеў зямлі чароўны, родны…
Падаўся мілым голас мне.
Напоўнен ён красой прыроднай,
Сціскае сэрца – не міне.
Напеў самотны – плач адзіны,
Жаўрук складае гімн зямлі.
Прастор у небе звыш гасцінны,
Яго пачуюць луг, палі.
Напевы жніўныя над полем…
Гняздо даўно жаўрук той звіў.
Ён напрарочыць міру долю,
Сумненняў холад растапіў.
Напевы...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2025
Свидетельство о публикации №225062900516
Свидетельство о публикации №225062900516
Рецензии