Моторлык чонышто

         Ойлымаш
 Лизук ден Лидуш урем гыч м;;¬гышкышт вашкат.
– Авай, о;ай е;ым ужын улына, – Лизук омсадўр гычак ойла.
– Изи айдемым, – почешыже пашымла Лидуш. – Шым-кандаш ийым пуаш лиеш. Тупшо пўгыр!
– Те тудым койдарен воштылын улыда?! – аваже пе;гыдын йодо.
– Туге шол! – коктын воштылын пелештышт. – Ме гына огыл, моло йоча-влакат. Изи айдемын ку¬мылжо тодылалте.
– Шкендам йырныкын кученда! – аваже шыдешкыш.
– Молан? – ака-шўжар єрыныт.
– Нимогай е;ым койдарен вош- тылаш ок лий! Илышыште тўр¬л; лийын кертеш. Шоналтыза, ты айдеме олмыш шкендам шын¬дыза. Тендамат тыге воштылыт гын, чонланда кузе чучеш? – умылтара ава.
– Тидын нерген шонен огынал, – шуйдарен пелештыш Лизук.
– Эмганен кушшо айдемын чонжо поро, вес е;ым шижын моштышо. Колыштса, изиэм годым тендан ковада ик исто¬рийым каласкален, – тў;але ава.
– «Ожно Лыстанай лўман ўдыр илен. Шкеже пе;гыде, таза лийын. Трукышто аваже черланен колен, почешыже – ачаже. Тулык ўдырым йочап;ртыш на;гаеныт. Тушечын осал оза дек логалын. Лыстанай кечыгут пашам ыштен. Оза пеш начар пукшен, тошто вургем дене серлаген. Икана ўдыр чот черла¬нен, ко;га воктек капшым ырык¬таш миен. Тиде жапыште озан ўскырт осал эргыже Лыстанайым шўкал колтен. Кенеташте йоча камвозын – тупрўдыж; эмганен. Изи ўдыр ўмырешлан пўгыр ко¬дын. Угыч йочап;ртыш логалын. Тушто лудаш-возаш тунемын, шуко книгам лудын. Илен-толын, калык тудым пагалаш тў;а¬лын. Чыла вере порын вашлийы¬ныт. ;дырын пўгыржым иктат шекланен огыл».
Аваштын каласкален пыта¬рымекше, Лизук ден Лидуш ятыр жап шонкален шынчышт. Тылеч вара нуно черле да эмганен кушшо е;ым вес семын аклаш тў;алыныт.

«ЯМДЕ ЛИЙ»,27.06.2025,С.5