Мядовы...

Мядовы маладзік, пяшчотны…
Здаецца, малаком прапах.
На жаль, адзін, такі ж самотны,
Над лесам як начны ён птах.

Навокал гэткая пяшчота –
На небасхіле – маладзік…
Гучыць ды вабіць сэрца нота –
Ласкавы ветрык халадзіць.

А маладзік плыве, лунае…
Цямнее ноччу неба сінь.
Іголкі нехта памінае –
Збірай пры свеце – не прасі!

Мядовы маладзік цікавы –
Ён бачыць з’явы на Зямлі.
Жыцця вядомыя праявы:
Лугі, палеткі ды раллі.   


Рецензии