Йолагай тага

               
    Илен улмаш Тага. Тудо пеш йолагай лийын. Шорык-влак Тагам  олыкыш ;жыт, а тудо эре мала.
– Могай тый йолагай улат, –  ик кечын  озаже мане.
– Бэ-бэ-э, – Тага почшым веле п;тыра о;аралын увертарыш: – Мый тендан деч каем. Тунам вара те мыйым аклаш т;;алыда.
Тыге  Тага  йолгорно дене чодырашке тарваныш. Пел ме;гым эртымеке,  палыдыме верым ужо. Ик могырышко кудал колтыш, ший   э;ер деке миен лекте, а  вес могырышко   кудалме годым келге  коремыш шу;галте Тыге Тага кугу э;гекыш логале гынат, шкенжым лыпландарыш:«Оза  кычал  толеш да утара,  але иктаж- к; шу;галтешат, мыланем  йокрок ок лий».
Тыге Тага кум кечым  эртарыш, шужыш да васарале:
– Бэ-бэ-э-э, полшыза! Утарыза! Бэ-бэ-э-э!
  Корно дене Мера; кудалеш улмаш. Васарыме  й;кым колмеке, л;дмыж дене  тудат корем лакыш шу;галте.
– Бэ-бэ-э-э, к;  тыгай улат? – Тага йодо.
  – Мера; улам, айда сай  йолташ лийына.
Тага вуйжым савале. Тыге коктын, пычкемыш  й;дым пырля эртарен, кечывал марте малышт. Кас велеш м;шкырышт путырак шужыш.
–  Утарыза! Бэ-бэ-э-э! – Тага  к;жг; й;кым пуыш.
 Воктечышт, чевер кечылан куанен, Ирс;сна  эрта улмаш. Шучко й;кым колмекетудат , корем лакыш пуренгайыш.
– Кр;к-кр;к! Ирс;сна  васарале. – Ой-ой-ой, тупеем чот коржеш!
 – К; тыгай улат? – йодо Тага.
– Ирс;сна улам.
– Й;ра, йолташна лият.
 Кумытынат малаш возыч. Эрден  эрак Ирс;сна помыжалте.
 – Кр;к-кр;к, – Ирс;снан й;кш;  корем мучко  шергылте.
 Ты годым чодыра мучко Пире кочкышым кычалеш улмаш. Кенета  лакыште км йолташым ужо.  Корем т;рышк; шогал гына шуктыш, шунан мланде  катлыш. Пире  лакышке  чо;ештыш. П;рдын волен,   ушыжым йомдарыш. Икмыняр жап гыч  Пире шинчажым почо. Тагам ужмеке,  моткоч куаныш.  Вуйжым н;лтале да  Тага ;мбаке т;рштыш. Тага л;дын колтыш.  Тыгодым  Мера;  ден  Ирс;сна Пирын   вуйжым уло кертмын чумал колтыш. Пирын адакат ушыжо йомо.
Тыгодым воктенак  сонарзе  эрта улмаш. Тудо,корем лакыште й;к- й;аным колын,  сер т;рышк; лишеме.
 – Бэ-Бэ-э-э, утарыза мемнам! Полшыза! – Тага   уло кертмын  пе;ыжалтыш.
– Кр;к-кр;к! Корем  лакыште путырак шыгыр мыланна.Пире орландара!Утарыза-а-а! – Ирс;сна Тагам ончале да вийым поген васаралыш.
– Утарыза-а-а! – пычырик й;кш;  дене  кычкырале  Мера;ат.
Сонарзе, пычалжым  сур Пире  ;мбак н;лталын, пытлоч  л;ен колтыш. Тыге  ойгыш логалше кум йолташ утаралте.
– Бэ-бэ-э-э, тау, поро сонарзе! – Тага йывыртен пелештыш.
 – Эх, Тага,  йолагай от лий гын,адакшым  озатын мтшым колыштат гын, корем пундашыш от логал ыле, – сонарзе манне да чылаштлан лаке гыч лекташ полшыш.
Мера; пылышыжым шогалты да, ше;гекончалде,чодыра коклаш чымалте. Ирс;снат тудын почеш, корно гыч кора;ын, нугыдо вондер коклашке йомо.
 Тага  палыме корныж дене м;;гыж; вашкыш.
  Тылеч вара    Тага ушым шынден,йогыланымыжым чарнен.
   с.3-6