***
2 лістапада 2002 года ў газеце "Авангард" Буда-Кашалёўскага раёна быў упершыню апублікаваны мой (хоць і не зусім дасканалы) верш "Восень" (гл. тэкст ніжэй). І хоць вопыт вершаскладання ў мяне ўжо меўся, у рэдакцыі свае творы я ніколі дагэтуль не адсылаў. І вось першыя надрукаваныя радкі! Гэта быў вынік, да якога я ішоў 32 гады. Усе гэтыя гады нешта было напісана на выпадковых кавалачках паперы, нешта друкавалася адным пальцам на пішучай машынцы і захоўвалася ў скрыні стала, калі душэўныя парывы спяшаўся выказаць радком. Я ўпершыню адчуў сябе паэтам і паверыў у свае сілы, я нібы ўзяў тую вышыню, за якой адкрываліся: увесь наш цудоўны свет і мая магчымасць сваёй рыфмай зрабіць яго яшчэ прыгажэйшым і больш даступным! Пасля былі шматлікія публікацыі, выдаваліся зборнікі вершаў, шырыўся круг сяброў, прыхільнікаў майго таленту, але першы надрукаваны верш я берагу як святыню, як абярог і талісман, верачы ў яго цудадзейную сілу.
Есть у осени поэзия и проза,
Там в пустынных вспаханных полях,
В серебре нежданного мороза,
В этих чуть продрогших тополях.
Под ногами в кружевной холстине
С жёлтою багряною каймой,
И в печальной песни журавлиной,
Что зовёт куда-то за собой.
В капельках дождя и водной глади,
Потемневшей от седых облок,
В этом так чарующем наряде,
В чистоте тебя воспевших строк.
Осень - колыбель поэта,
Всё здесь словно в сказке без прикрас,
Паутинкой бабиного лета
Радует неискушённый глаз.
Свидетельство о публикации №225092901496