Светла-сіні колер неба…
Далячынь нясе блакіт.
«Спусташэнне…» – плача глеба,
Атачэнне – збор ракіт.
Восень на зямлі пануе…
Змоўк, заціх птушыны спеў.
Яснасць неба прапануе:
Сіні колер – каралеў.
Шызы бляск – блакіт халодны,
Нібы ў ім застыла сталь.
Вые вецер – воўк галодны,
Па душы яму крышталь.
Падаюцца песняй гукі…
Ярка ззяе далячынь.
Мастака працуюць рукі,
Ім не скажаш: – «Адпачынь!»
Светла-сіні колер неба…
Колькі бачу ў ім красы…
Восень… ты багата хлебам…
Кроплі чыстыя расы.
Колер неба
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2025
Свидетельство о публикации №225093000546
Свидетельство о публикации №225093000546
Рецензии