Алим тенгиме

(уллу джазыучу, Лайпан улу Билялгъа)

«Кёзге тюшгеннге кёз тийер»,
Къаракёл анга тиш билер.
«Булчукъну боран  суурур,
Кюн таякълары къуурур».

Ёргеде болсанг, ачыкъса,
Кёб тюрлю затдан ачырса,
Сюйген, сюймеген сёлешир,
Кюусюнмегенинг  илешир.

Кёрюннген  адам тилинир,
Юсюне хар «чёб» илинир,
Бир къауум сёзню бек сюер,
Зарлыкъ деген бла бек кюйер.

«Сау заманынгда халкъ тюер,
Ёлгенден сора халкъ сюер»,
Миллет дегенинг алайды,
Андан табсызлыкъ  сынайды.

Халкъыбыз мунга сагъайса,
Фахмулуларын  аяса,
Халкъладан  онглу болур эд,
Киши чимдемей турур эд.

Алай не этгин, болмайды,
Онглу ачымай къалмайды.
Бар тау тарлада  бар ауруу –
Сёз бла джанны къууруу.

Уллу – уллусун улута,
Сыйлы – сыйлысын къурута
Баргъан халкъ – къыйсыкъ джолдады,
Сокъураныры  алдады.

"Кёзге тюшгеннге кёз тийер",
Ачыгъан джан да  бек кюйер,
Алай сеники – тёзюудю,
Тюзню ачарыкъ – кёзюудю.

Барыны чийи ачылыр,
Санга джюкленнген чачылыр,
Бетлери къара къалырла
Ол сени тюртген  самырла.

Талпыуну тыйма, ёрлерге,
Барыуунг элтир тёрлеге,
Джалгъан сёз къалыр ныгъышда,
Сен  айтылырса алгъышда.