Восень залатая. верш

Раскідала Восень лісце залатое
Па садам і паркам, у лесе і на полі.
Хочацца прынцэсе стаць надта багатай,
Каб зладзіць у свеце залатое свята.

Кляновыя зоркі з сонейкам іграюць.
Павуцінне ўецца, песенькі спявае.
Толькі хмуры ветрык раздзімае хвалі,
Каб рачныя качкі адляцелі ў далі.

Апусцела поле, адсырэла лісце.
Салаўя не ўбачыць, што свістаў калісьці.
У лесе дождж халодны музыку складае.
Што ж ты нарабіла, Восень залатая!

20.10.25

Малюнак мастака Леднева Аляксандра.


Рецензии