Канчаецца лета, журыцца дзятва.
Ім мабыць у школу вярнуцца пара.
У тоўстым заплечніку школьныя рэчы.
Аднак для дзяцей гэта так недарэчы…
Ім прыйдзецца хутка ўрокі вучыць,
Задачкі рашаць, тэарэмы зубрыць.
І рана ўставаць, каб у школу ісці.
Хто гэта прыдумаў, што трэба расці?
А школа чакае, усё ў ёй гатова,
Каб дзеткі за парты садзіліся зноў.
Каб у новыя сшыткі старанна пісалі,
Настаўнікаў слухаць не забывалі.
“Так, трэба старацца”, - ім скажа дарослы.
Той, хто школу скончыў. Усё была не проста.
Але перашкоды ўсім трэба прайсці,
Лягчэй па жыцці будзе потым ісці.
14.11.25
Нашы школы. верш
© Copyright: Татьяна Домаренок, 2025
Свидетельство о публикации №225111400105
Свидетельство о публикации №225111400105
Рецензии