Яшчэ адзiн няпросты

Марина Павлинкина: литературный дневник

Хто б падсказаў гэткую спёку на ўсё лета, то я б не паверыла.


А выглядае так, што яна з дурной нагоды i ў верасень перайсцi можа, i як такое вытрымаць? Не стае сiл на ўсе патрэбы, не хапае энергii; хочацца передыхнуць, адчуць дотык свежага паветра на сваiм твары, iсцi лёгкай хадой ўздоўж берага, глядзець на аблокi, ўяўляць, куды яны плывуць i што там пабачаць, у той далёкай далечынi.
I каб знеслi з сабой цяжкiя думкi, а вяртаючыся з дажджом у родную старонку, каб прынеслi добрыя навiны i мiр ды спакой на зямлю нашу шматпакутную.


Вось так i мiнуў яшчэ адзiн год з таго лета, сябра. Яшчэ адзiн няпросты год...




Другие статьи в литературном дневнике: