вельмi блiзкаПодых восенi ўжо вельмi блiзка, ўвечары холад бярэ за плечы i запрашае на кубачак кавы альбо гарбаты, сесцi ўтульна на канапе, глядзець добрае кiно, чытаць альбо слухаць джаз цi фартэпiяна. Хутка дажджы пакоцяцца слязамi па вокнах, неба будзе шэрым, сонца схаваецца некуды далёка за аблокi. Захочацца загарнуцца ў коўдру цi плед i прыслухоўвацца да шэпту халодных кропель. Не думаць пра тое, што адбываецца навокал, хоць бы на якi час адключыцца ад рэчаiснасцi i адчуць спакой i палёгку. Только сейчас дошло, что уже осень. Вроде октябрь на старте, но ведь ещё вчера было двадцать со знаком плюс. Летние платья еще не переселились в шкаф, утром искала куртку потеплее, куда-то тёплые вещи запропастились, надо шерстить гардероб. © Copyright: Марина Павлинкина, 2024.
Другие статьи в литературном дневнике:
|