Рецензия на «Лосьон огуречный. Пьешь и сразу закусываешь!» (Марина Руденко)

Дзякуй вялікае,
... У 1988 годзе я пераехала на часовае месца жыхарства да мужа-курсанту ў слаўны горад Ленінград. Нам пашанцавала. Усяго за 10 рублёў мы знялі пакой у камуналцы ў самым цэнтры Піцера, на канале Грыбаедава. Гаспадыня Ганна Іванаўна, жанчына старэйшага ўзросту, працавала ў сталовай пасудамыйкай, заўсёды мела што паесці, да грошай ставілася з пралетарскім грэбаваннем, а кватарантаў пускала ня нажывы дзеля, а так, "для весялосці". Акрамя яе ў кватэры пражывалі інвалід вайны Іван Лаўрэнцьевіч і пенсіянерка, былая артыстка філармоніі Клара Ціханаўна. Першыя два дні я была ўпэўненая, што жыццё наша ў суседстве з гэтымі милейшими састарэлымі людзьмі будзе працякаць "паважна, мірна і высакародна". Але ўжо на трэці дзень, на гэты конт у мяне сталі ўзнікаць смутныя і небеспадстаўна сумневы. Справа ў тым, што раніцай, калі я збіралася ў булачную, Ганна Іванаўна працягнула мне рубель...

З павагай,

Беларуски Куток   23.06.2012 21:58   •   Заявить о нарушении