Рецензия на «Гiсторыi» (Вольга Глинская)
У нас, кажуць, некалі сусед наклюкаўся самагонкі, прыйшоў дамоў і выпадкова зваліўся ўнутр канапы, з якой жонка ягоная падаставала коўдры павытрасаць. Неяк гэта канапа і захлопнулася. Можа і выпадкова.))) Дык вось, прачынаецца сусед уначы, мацае спераду - дошкі. Мацае па баках - дошкі. Вырашыў, што яго пахавалі жыўцом у труне. Як заенчыць! Болей кроплі не выпіў у жыцці! А яшчэ, кажуць, нейкі п'янюга выпадкова зваліўся ў яму для пахавання, якую на могілках загадзя вырылі на заўтра. Зваліўся, а вылезці не мог, ну і прыснуў да ночы, бо лецейка было. Уначы змерз, прачнуўся і сядзіць гаруе. А па дарозе мінак ішоў, ну і чхнуў. - Будзь здароў! - З ямы раздалося. З Новым Годам, пані Глінская-Папялінская. Има Иро 13.01.2018 15:39 • Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
