Родныя мне людзi

Родныя мне людзi
Роза Левит


Заўсёды ў любых краях
Са мною мой скарб вясковы:
Сунiчнiк, гарбаты шлях,
Ды музыка роднай мовы.

               Дмитрий Шапиро



Адпачнiце ад святаў,
Ад людзей адпачнiце,
Да сваiх думак прыйдзiце,
У цiшы пасядзiце.

Да волi i сонца
Твар свой светлы ўздымiце.
Палюбуйцеся на дрэва,
Паглядзiце на пташку,
Што па галiначках скача.
Усё ў прыродзе, што бачу,
Сэрцу міла і дзiуна.
Кожная галінка да ззяння ўзнята
І з такою вось думкаю.

Хочацца святасць,
Каб людзі шукалі.
Тую, што зверху нам шчодра паслалі,
Не на подворках,
Hа плошчах і кабінетах,
На мітынгах гучных,
А ў прыродзе багацце.

Хай ў вашым акенцы
Ясны праменьчык  свецiць
На шчасце.
На добрую долю.

Родныя мне людзі,
Хай жыве ў вашым краі сяброўства, братэрства,
Каб людзі не ведалі нi турмаў,
Нi болю.
Хай лётаюць, як птушкі
На волі, свабодзе!


Рецензии
Поезія майже на тему нинішніх подій. А відкрила ж навмання.
Жодного болю Вам, нехай гоїться і вчухає. Лишень щастя, друзі, і бажання творити добро.

Ирина Мадрига   12.04.2011 12:12     Заявить о нарушении
Написано в зв'язку подіями в Мінську під час виборів

Написано в связи событиями в Минске во время выборов

Роза Левит   12.04.2011 20:55   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.