Я... выдумал тебя..?

Я...выдумал тебя...? А  ты,
Скажи, ты есть на этом свете?!
Как есть отчаянье, любовь,
И жаркий зной, что в каждом лете...
 
Но коль не выдумал,
И  есть, то  почему ты не со мною,
В немногих, что остались, днях,
Под грустной тучей проливною.
 
В немногих, что остались, днях...
От  лет, что мне наворожили,
Для поиска твоих следов,
В  полях, в лесах, в небесной сини...

 Под грустной тучей проливной
 Тоски щемящей и  печали
 По той одной, по той  одной,
 Что мне когда-то нагадали...
 
  Тобою назвалась Она,
  Но...если ложь, то чья  вина...
-----------------------------------------------------

Я выдумаў цябе, ці ёсць...

 Рыгор Барадулiн


Я выдумаў цябе, ці ёсць
Ты сапраўды на гэтым свеце,
Як ёсць адчай, як ёсць мілосць,
Як ёсць спякота ў кожным леце.

Калі не выдумаў, тады
Чаму цябе няма са мною
Ля абначэлай чарады,
Пад аблачынай праліўною?

Ля абначэлай чарады
Маіх гадоў, што засталіся
Шукаць забытыя сляды
На доле і ў нябеснай высі.

Пад аблачынай праліўной
Маёй гаркоты і маркоты,
Па той адной, па той адной,
Якую ведаеш даўно ты.

Табой назвалася яна —
Чыя мана, чыя віна...