I крочыць год далей
У блакiт самотнай безданi аблокаў.
…Ты, насамрэч, i блiзка, i далёка…
У кожнай у постацi, у кожным новым днi
Цябе я бачу тым, мicтычным, «зрокам»,
I хай сабе хоць сто гадоў мiне,
Твой голас, словы, i лicты твае,
Яны са мною побач паплывуць,
У той блакiт шчаслiвай безданi аблокаў...
Свидетельство о публикации №213062700045
Искренне,
Марина Павлинкина 20.06.2018 09:52 Заявить о нарушении
З вялікай павагай,
Наташа Ружицкая 20.06.2018 23:09 Заявить о нарушении