Так будзе...

 ...ў старонцы роднай я памiраць буду…
 I абдымаць  буду    свае надзеi,   мары…
 I на сваiх  сцiплых жыцця абшарах
 Я дакранацца буду…незаўважна,  на развiтанне,
  Да кожнай выспачкi той дабрынi, што мне пакiнулi
  Далёкiя, блiзкiя, тутэйшыя,  вiртуальныя…
 Але хiба гэта iстотна, якiя… проста  СЯБРЫ…
  Так, проста  СЯБРЫ…
   I сцiшуся  на iмгненне… ад цеплынi,
   Ад   пацалункаў на маiх далонях…
   Хаця, насамрэч,  iх  не было   ў маiм жыццi…
   Сапраўдных, але… а  яшчэ я  забяру з сабой песню,
  Што тым летам мая дачка заспявала…
  Такая простая песенка, i  простыя словы,
  Пра аксамiтны летнi вечар, што ахiнуў зямлю…
   Вось толькi  было лета тое, ведаеш,  зусiм лiхое,
   Як i  гэтае лета, так …як  i гэтае лета….
   Што лунае над намi  ўсiмi,  па-над Сусветам….
   Лiхое, чорнае лета, але…
   Але,  ведаеш, яно ж няма для мяне некай IНШАЙ,
   Шчаслiвай планеты, таму...таму так i  будзе..
   У  старонцы роднай я памiраць буду…

http://www.youtube.com/watch?v=rbtb2Nz1BwU