морской бриз-Стефан Малларме

BRISE MARINE

La chair est triste, h;las ! et j’ai lu tous les livres.
Fuir ! l;-bas fuir ! Je sens que des oiseaux sont ivres
D’;tre parmi l’;cume inconnue et les cieux !
Rien, ni les vieux jardins refl;t;s par les yeux
Ne retiendra ce c;ur qui dans la mer se trempe
; nuits ! ni la clart; d;serte de ma lampe
Sur le vide papier que la blancheur d;fend
Et ni la jeune femme allaitant son enfant.
Je partirai ! Steamer balan;ant ta m;ture,
L;ve l’ancre pour une exotique nature !
Un Ennui, d;sol; par les cruels espoirs,
Croit encore ; l’adieu supr;me des mouchoirs !
Et, peut-;tre, les m;ts, invitant les orages
Sont-ils de ceux qu’un vent penche sur les naufrages
Perdus, sans m;ts, sans m;ts, ni fertiles ;lots…
Mais, ; mon c;ur, entends le chant des matelots !
_____________________________________


<Морской бриз> (Стефан Малларме)

                La chair est triste, h;las...

Плоть опечалена, и книги надоели...
Бежать... Я чувствую, как птицы опьянели
От новизны небес и вспененной воды.
Нет — ни в глазах моих старинные сады
Не остановят сердца, плящущего, доле;
Ни с лампою в пустынном ореоле
На неисписанных и девственных листах;
Ни молодая мать с ребенком на руках...



болур этерге китабны къандырхъанд
къачархъа мен кереме жыпчыкъла ичкеле 
джангыдан кёкню сууеле
охъай мени кезлеримде тюлед
тохтатмайд джюрекни  тепсеген узахъы
бомай лампасыбла
джазылмахъан къыз чапракъладан
джаш ана сабибла къолундан
__________________________________-


перевод на русский-яз О.Э.Мандельштам