Поздравление

Ідуць гады – і мы праходзім
Свой шлях, прадбачаны Ўсявышнім.
На тым шляху сябе знаходзім,
У справах гучных і зацішных.
Сяброў заводзім і каханых,
Будуем сем’і з  дабрабытам,
Дзяцей і ўнукаў зажаданых
Выхоўваем з душой адкрытай.
Дабро, што ўкладзена ў дзяцей,
Дабром наноў і адгукнецца:
З людзьмі харошымі часцей
Нам сустракацца давядзецца.
               
Прадмовай гэтай, Роза, я
Пачаў свой сціх невыпадкова:
Твая вялікая сям’я
Ёй адпаведна, слова ў слова!
Між вас  жыве,так шмат гадоў,
Пашана к сталым і малечам,
Надзея, вера і любоў,
Імкненне жыць па-чалавечы.
                *
Твой, Роза, ёмкі творчы дух
Хачу адзначыць я яшчэ.
Нямала тут тваіх заслуг:
Карціны, вершы і эсэ,
Мініяцюры, замалёўкі,
Фота, відэа, расказы,
Паасобна і ўсё разам –
Зместам, формай, пастаноўкай
Вызначаецца талкова.
Майстар вобразу і слова
Для мяне ты, безумоўна!
А найперш,  -жанчына, мама,
Жонка, цешча і сястра,
І бабулечка, таксама!
Ва ўсіх гэтых іпастасях
Я табе жадаю шчасця!
З днём народзінаў віншую
Левіт Розу дарагую!
Ад Ашмянцаў – прывітанне!
“Шана това!” – віншаванне.



Всем моим друзьям  сердечное спасибо за поздравления.
С пожеланиями здоровья, радости жизни.
Ваша,Роза.


Над Торонто небо звёздное
Свой раскинуло шатёр,
А   где то  в небе,  где рассвет уже
И петухи всем новый день провозглашают
Где я жила,живут мои друзья
И поздравления мне свои,
Как звёзды посылают.

 Но кто сказал, что на земле сегодня
Местечек больше нет…
Что теплота людей  исчезла,растворилась
Над миром, что порою  так холоден,
Летят слова,что сердце согревают.
 
Местечко будет  долго жить 
И будет выше всех высот на свете!
Его я обещаю внукам передать
Чтоб продолжала над землёй сиять
Галактика  ошмянского  местечка!