Бурунгуладан келген сёзле

/анамы дерслеринден/

Тохум кёммеген мюрзеу алмайды,
Къазыкъ урмагъан фатар салмайды,
Бичен этмеген джау ашамайды,
Халкъгъа терс болгъан тюз джашамайды.

Ишни сюймеген къытлыкъны кёрюр,
Амал билмеген абына джюрюр,
Билимсиз адам учхара къалыр,
Анга башхала «бойунсха» салыр.

Чыныкъмагъанны «бели ауруучу»,
Терсакъыл болур джангыз къалыучу,
Адебсиз адам тёрге чыкъмайды,
Намыссыз  халкъда тамырланмайды.

Къоркъакъны джаны титреген болур,
Сескекли къарай, илгизлик турур,
Джигитни кёлю – дуния чакълыды,
Ол джетген джерде онгсуз  джакълыды.

Халал кёллюге кериден келир,
Заркёл адамгъа Хакъ джарсыу берир,
Хатер этгенни болуму - къатлы,
Хатерсиз адам тюртсюн сыфатлы.

«Кесим» - дегенни  гёзени толу,
«Халкъым» - деген а сый бла онглу,
Миллет сыйлысын тёрге салады,
«Кесим» - деучю уа сансыз къалады.

Умут – нюзюрге, нюзюр – муратха,
Таза иннетли - керти насыбха,
Бу айтылгъанны эсге алыгъыз,
Джашауугъузгъа бичим салыгъыз.

1992.