Исмаил Семенов. Алам бла Адам

АЛАМ БЛА АДАМ

Эй, Аллахны  соруучула, тинтиучюле,
"Барды - джокъду" айтыулагъа кириучюле,
Дин тутханнга аяусузча  тийиучюле,
Эсеблениб бар болдугъуз,  Дуния  ючюн.

Бу джулдузлу кечелени алдыр нюрю,
Бу кюнайыкъ кюндюзлени джашнар гюрю,
Бу  толкъунлу  тенгизлени учсуз хюрю,
Эсеблениб джаратылды,  Дуния ючюн.

Адам алай, кеси аллына туумагъанды,
Ырнык болуб, къан эмгенден болмагъанды,
Аны ичи хайуан ёз бла толмагъанды,
Эсеблениб ишленнгенди,  Дуния  ючюн.

Ай дегенинг, кеси аллына къурулмады,
Джерге джарыкъ берир ючюн салынмады,
Аны сыры, алкъын бизге  ачылмады,
Эсеблениб джаратылды,  Дуния ючюн.

Кюн дегенинг - ёртен  джыгъын, ышырылгъан,
Тохдаусузлай  тотур уруб  джандырылгъан,
Андан келген джарыкъ бла  джашатылгъан,
Эсеблениб джаратылды,  Дуния ючюн.

Чолпан джулдуз танга джуукъ  джарыкъ атар,
Ёлген джулдуз, ыз чизгенлей, кесин тартар,
Алам чакъда биз билмеген, турур-джатар,
Барысы да эсебленди,  Дуния ючюн.

Джер дегенинг джансыз топракъ саналмасын,
Битим деген  джасаммача  англанмасын,
Таугъа, суугъа  бош кёз бла къаралмасын,
Барысы да эсебленди,  Дуния ючюн.

Аллах алгъа кёб тюрлюню джаратханды,
Джашар этиб сейирине къарагъанды,
Аны барын кёб заманны сынагъанды,
Эм игисин айыргъанды,  Дуния ючюн.

Сен булутну ишлеуюне бир къарачы,
Ичиндеги сууу аурун бир саначы,
Шыбыланы ёз къыйымын бир сыначы,
Барысы да эсебленди,  Дуния ючюн.

Джел дегенинг  хауа сюрген  айланмады,
Ишлеую да Алам бла байланмады,
Хар урууу -  керек  затны ойламады,
Эсеблениб джаратылды,  Дуния ючюн.

Кёкде болгъан,  джулдуз тюлдю, тутурукъду,
Кенг Аламны  тутар ючюн, къорундукъду,
Алам деген  Аллах къургъан бир турукъду,
Барысы да эсебленди,  Дуния ючюн.

Бир бюртюкде  боллукъ затны  ёзюн къуруб,
Ол ёзге да  тотуру бла, джан урдуруб,
Джан бла тинни  бир - бирине тыкъ сууруб,
Уллу Аллах  Адам этди,  Дуния  ючюн.

Хар бир затда тотур  барды, ёлче бла,
Агъач, топракъ, таш да тенгди, ёзю бла,
Джангыз Адам, барындан баш, тини бла,
Эсеблениб джаратылды, Дуния ючюн.

Джер дегенинг  бек багъалы къаланмады,
Магъанасы - Аллах тутхан Аламдады,
Ханлыгъы да,  Адам улу Адамдады,
Ол эсебли джаратылды,  Дуния  ючюн.

Адам деген бютюн бардан ёргедеди,
Аны ангы  Джаратхандан  бёлюммеди,
Тёнгек эсе - Джер топракъдан  иленмеди,
Эсеблениб джаратылды,  Дуния ючюн.

Адам болуу - джаратханга тырмашыуду,
Джумлей чакъ бла мамыр халда  джарашыуду,
Джан - тин  бла адамлыкъны джашатыуду,
Была бары эсебленди,   Дуния ючюн.

Адам болуу, сыйлы борчду, уллулукъду,
Джюмлей баргъа баш  болурлай,  толулукъду,
Джуабы да махшар кюнде соруллукъду,
Адам айтыр не этгенин,  Дуния  ючюн.

Эй, Адамгъа  хайыуаннгача  къарагъанла,
Ибилисни хар ишине джарагъанла,
Аллах берген кераматны къаралтханла,
Джуаб берир заман келир, Дуния  ючюн.

Эй, Аллахны  соруучула, тинтиучюле,
"Барды - джокъду" айтыулагъа кириучюле,
Дин тутханнга аяусузча  тийиучюле,
Эсеблениб бар болдугъуз,  Дуния  ючюн.

1961. Октябрь. КЧР.


Рецензии