Гасподзь! Як мала я Цябе люблю,
Як рэдка ўспамінаю міласць я Тваю.
Як часта забываюся так жыць,
Каб,Госпадзі,Табе для славы паслужыць.
Дазнаўся ўсе я пра Тваю Любоў:
І за мяне праліў Ты на Галгофе кроў...
Як толькі дасягнуў ахвярніка струмень,
Пачаўся для людзей шчаслівы,новы дзень.
Ты цуд Гасподь, стварыў з маей душой;
Цяжар адкінуў, даў ей супакой.
У сне не сніў,тым болей наяве,
Што мара тая у Ісусе ажыве.
Мой дух,Гасподзь, імкнецца да нябес,
Ды плоць працівіцца:не ў гэтым яе лес.
Ей хочацца пажыць як лепш і тут...
І вынік барацьбы паўстане на Твой суд...
Мне так патрэбна "першая любоу",
Што зберагае сэрца і хвалюе кроў.
О, Божа, умацуй!Не дай яе згубіць,
Каб існасцю было любіць, любіць,любіць!
Як мала...
© Copyright: Иван Супрунович, 2021
Свидетельство о публикации №221021801671
Свидетельство о публикации №221021801671
Рецензии