Туга

Калі то даўно жыла дама
не мела сям'і не дзяцей
 так прайшло дзве вясны, і вось аднойчы
ішоў бравы салдат. бачыць хата
 невялікі. у той хаце адкрытыя вокны,
цішыня. ня блінамі паху
ня варкатанне кошкі. нічога.
- што ж здарылася, хата апусцела,
ні радасці? ня песень. ад чаго? сэрца маё сціскаецца ад болю. ён ступіў наперад. да хаце, што б паглядзець
не бачыць, усярэдзіне прыбрана чыста.
толькі гаспадыні няма.
бачыць, стол. з разьбянога дрэва.
на ім ляжыць самавар
- гаспадыня, калі тут, выйдзі
не кранула, Богам клянуся.
што саромеешся я салдат просты.
не разбойнік, не злыдзень.
не хто яму не адказаў толькі на вуліцы
прайшла калёсы ды ў полі вецер калыхаўся выйшаў з дому ідзе
Стары той падышоў пакланіўся
і пытаецца
- скажы дзядуля чаму
гэтая хата пустая нехта ў ёй не жыве
уздыхнуўшы адказаў дзядуля так
- было падчас вайны
прыйшла вестка загінуў муж на фронце
праз некалькі месяцаў дзеткі купаліся ў рацэ двое хлопчык
і дзяўчынка ўтоплі з тых часоў
не хто не бачыў
- гора якое сказаў салдат
- дакладна табе навошта ?
- бачыў вокны адкрытыя вось думаю
 да дабра гэта пайшоў у хату нейкага
пайшоў салдат па сцежцы.
бярозы асіны. растуць, птушкі спяваюць. бачыць прыгожая дзяўчына
- добры дзень, мяне клічуць Мікола. скажы бачыла даму. шукаю яе.
дзяўчына збянтэжылася павярнулася
і сказала
- Алеся, няма не бачыла
испей вады ключавой падала збан
- блогодарю испил вады і сышоў
доўга да відна сонца блукаў
чуе чыйсьці плач
густыя Змярканне сядзіць сэлуе
асобы не відаць асцярожна падышоў
- я не хачу жыць раптам чуе
няма каго не засталося зусім адна
- зразумеў я тая самая дама якая
страціла мужа і дзяцей
- дакладна
- але з вамі Бог значыць вы не адна
сказаў салдат
- тады чаму гэты Бог не збярог
мужа і дзяцей чаму яна расплакалася
- лёс складзеная было так
я ж таксама сірата, нікога няма,
ні бацькі, ні маці. а што здарылася
з маімі братамі, не ведаю,
падчас вайны мы былі разлучаны вось ужо тры гады. не ведаю, жывыя
ці пакінулі гэты свет.