Душа наросхрыст ды празрыста.
Душа, як сонечны крышталь.
Прыстасаванец знойдзе прыстань,
Не хоча слухаць пра мараль.
Нясе адно ён спусташэнне,
Напэўна, то яго закон.
Прымае для сябе рашэнне —
Прагледзець асабісты кон.
Правіна будзе занедбана,
Не мучыць доўг — яго няма.
Сумленне спіць, бо нежадана.
Такога выправіць турма.
Тэндэнцыі цяпер такія.
Хто стаў хітрэйшым — перамог.
Прагледзець рысачкі ліхія
Разумны нават часам мог.
Душа наросхрыст ды празрыста.
Душа, як сонечны крышталь.
Падтакваць — робіцца наўмысна.
Не кожны чалавек, як сталь.
Душа наросхрыст
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2021
Свидетельство о публикации №221110200484
Свидетельство о публикации №221110200484
Рецензии
Татьяна, а что разве белорусы отсутствуют на ПРОЗе. Почему нет рецензий? Стихи отменные.
Геннадий Ветров 02.11.2021 14:31 • Заявить о нарушении
Геннадий Ветров 02.11.2021 14:31 • Заявить о нарушении