Этьен Жодель Любовь Сонет XL

Что до меня, я слишком набожен, Мадам,
Вот отчего к тебе такое обожанье,
Но этот день святой иного ждёт признанья, 
Когда любовь к тебе рвёт душу пополам.

Заметив вспыхнувшую ревность, Демон сам,
Целуя крест, псалмов услышав ликованье,
Ввести в соблазн меня приложит всё старанье
Чтоб от святых огней увлечь к иным огням.


Вот дар его, увы ! Мне крест взвалил на плечи.
Ты, если милость и отобранные встречи
Вернёшь, со мной, спустившись с неба, будешь рядом.

Гнетёт предчувствие, что буду я распят.
По силам этот крест, но тянет в ад,
Тогда, как крест иной нас вызволит из ада.

De moy-mesme je suis devotieux, Madame,
C'est d'o; me vient vers toy cette adoration :
Mais ce saint jour requiert autre d;votion,
Si mon amour pour toy n'occupoit toute l'ame.

Ce prompt Daemon qui voit que mon z;le j'enflame,
Baisant la croix, oyant la saincte passion,
De la flame jaloux, vient par tentation
Mon esprit retirer de l'autre saincte flame.

Il m'offre helas ! la croix qu'il me faudrait porter,
Si tu me viens ta gr;ce et ta pr;sence oster,
Me faisant de ton ciel redescendre en la terre.

Ja la peur, mon tyran, crucifier me veult,
Et ma croix enserrer, dans un enfer me peult,
Au lieu que l'autre croix hors d'enfer nous desserre.


Рецензии