Рака пад...
Не бачна плыні аніяк.
Цячэ вадзіца пэўным ходам,
Што ж, Нёман і зімой мастак.
Прыгожы, дужы наш асілак,
Прынёмання чароўны страж.
Прыродай створаная сіла,
Часамі завярне віраж.
Ды скованы цяпер марозам,
Ён мае вінаваты від.
Нібыта дзядзька, што цвярозы,
Не весялун, мароз агід.
Ён адрадзіцца зноў вясною,
Прыгожы, дужы... што гады?
Закружыць вірам пад сасною,
Наш Нёман вечна малады.
А зараз спіць пад тоўстай коўдрай,
Дзівосны Нёман, жур-пявун.
Нашчадак добрага ён рода,
Вольналюбівы балбатун.
Свидетельство о публикации №224012800511
Google перевел мне стих.
В принципе все понятно, одна лишь странность: вариации с названием реки. Неман сначала он переводит как Нойман, после правильно - Неман, а в конце у него она - Ньоман. )
С поклоном,
Николоз Дроздов 28.01.2024 13:26 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 29.01.2024 09:19 Заявить о нарушении