Вийон Из Большого завещания LXXV

LXXV
Не забываю я о том,
Как удостоен был вниманьем:
Стихи, что в пятьдесят шестом,
Я накропал перед изгнаньем,
Назвали "Малым Завещаньем"
Противно мненью моему:
Хозяином своих созданий
Творцу быть, в общем, ни к чему.

Sy me souvient bien, Dieu mercis,
Que je feiz a mon partement
Certains laiz, l'an cinquante six,
Qu'aucuns, sans mon consentement,
Voulurent nommer testament ;
Leur plaisir fut, non pas le myen.
Mais quoy ! on dit communement
Q'ung chacun n'est maistre du sien.


Рецензии