Рецензия на «Ноа ноа2 па-беларуску» (Има Иро)
Ён проста зласлівы гаўнюк, які самасцвярджаецца за кошт сацыяльна прымальнай лаянкі. БЧБшнікі - ўразлівая, стыгматызаваная група насельніцтва, якіх можна беспакарана абражаць, біць, труціць, закідваць какешкамі, пагражаць фізічнай расправай, і за гэта нічога не будзе, прынамсі, з боку дзяржавы. А ля Опернага як у тым анекдоце, дыскатэка ў гета, але пляваць у гэтых людзей – не геройства. Як які-небудзь лайнучок ў акупаваным Менску, праходзячы міма гета, кідае камяк гразі за агароджу, ведаючы, што аўтаматчык Ганс за гэта не ўсадзіць яму чаргу ў сраку, але наадварот пахваліць – зер гут, харошы мальчык, на цукерку, на. Цьху, абрыдлі. Нероли Ултарика 03.04.2018 08:59 • Заявить о нарушении
Моцна сказана, красамоўна!
Мне асабліва спадабалася пра чаргу. :) Першую навіну якую я пабачыў ў ФБ пасьля Сьвята - гэта пра затрыманага дзевяностагадоваго дзядуся на Дзень Волі. Аповед мой прымеркаваны да гэтай даты быў напісаны год таму, але паклаў у сетку толькі зараз. Надзея смутная была - зьмянілась нешта з тых часоў. Чыя чарга ў якую срaку - пытаньне толькі хто каго. :) ___________________ Зычу ўсяго найлепшага! :) Валерий Ясень 03.04.2018 11:50 Заявить о нарушении
О, у мяне сатырычны верш вісіць на компе фрагментарны з таго года, неяк трэба сабраць і выкласці, сапраўды.
Я што заўважыла: мы калі збіраемся з вамі, у нас нейкі дэструктыўны трыялог.((( Не надта, панове. Има Иро 03.04.2018 21:40 Заявить о нарушении
Дык я і кажу, нада прасцей, лягчэй на ўсё зірнуць.
Апошняя заўвага да майго ж каменту, Інакшай выразіць ня мог, І потым точна я знікаю, Прыпынім гэны трыялог. :) Як прачытаў праз паўгадзіны, Катаўся па зямлі і ржаў, :) :) Апошні сказ набыў шмат сэнсаў, Я толькі ліш адзін жадаў. ____________________ Да ўсіх з пашанай і павагай! :) Валерий Ясень 04.04.2018 08:31 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
